ผู้แต่ง: กัญญา พาณิชย์กุล · กัญญา ลีลาลัย · ฤดี เริงชัย

ในวันหนึ่ง.....
ที่ต้องพึ่งไม้เท้าเพื่อก้าวย่าง
ต้องเกาะแขนใครบางคนบนหนทาง
พยุงร่างชราร้าวเพื่อก้าวเดิน

ในวันนั้น....
อดีตอันน่าขบขันหรือสรรเสริญ
ซึ่งสร้างสมอนุสัยไม่ประมาณเมิน
ถึงเราเชิญหรือไม่เชิญคงเดินคลอ
บุญกุศลความผ่องใสในดวงจิต
นำชีวิตสดใหม่ได้ไปต่อ
ทุกย่างก้าวหากความดีมีมากพอ
วันนั้นหนอคงแจ่มใสในร่างโรย

ในวันนี้.....
ทุกนาทีมีค่าอย่าระโหย
แม้ผู้คนบางส่วนชอบการกอบโกย
แต่เราโดยกุศลธรรมย่อมค้ำตน
วาสนาบารมีที่เพาะบ่ม
ย่อมสร้างสมจนจิตใจไม่สับสน
แม้แตกตายกายดับไม่อับจน
ไกลกังวลด้วยกรรมดีที่ทำเอย

Posted on BlogGang : 13 กรกฎาคม 2555