อันสืบเนื่องจาก "ค่าของชีวิต"

ผู้แต่ง: กัญญา พาณิชย์กุล · กัญญา ลีลาลัย · ฤดี เริงชัย

ตอบท่านเซนเถรวาทฯ "ค่าชีวิต"
ไม่แน่ใจมีลิขิตในสูตรไหน
เป็นประสบการณ์ส่งตรงจากใจ
ขณะนั้นดิฉันไร้ครูอาจารย์

ใช่ว่าเก่งอะไรกับใครเขา
เพียงอ่านเอาทำตามครูผู้สื่อสาร
ตามรอยท่านพุทธทาสมานมนาน
เปิดดูอ่าน "อานาปานสติ"แล้วริทำ

สิบหกขั้น กาย เวทนา จิต และธรรม
ซึ่งได้นำใจสงบทุกพลบค่ำ
มิอาจยกสู่วิปัสสนาตามท่านนำ
แต่รู้สึกพอชุ่มฉ่ำก็พอแล้ว

จึงขยับมาสู่การเที่ยวอ่านดะ
สายลดละ "มุตโตทัย"ใสเหมือนแก้ว
หลวงปู่มั่นท่านสอนไว้ให้เป็นแนว
แต่ใจเรายังติดแร้วตามไม่ทัน

ท่านก. เขาสวนหลวง สอนดูจิต
ให้ตามติดสติไว้ให้เนื่องนั่น
อ่านคราวใดใจสดชื่นทุกคืนวัน
แต่ก็อ่านเพียงแค่นั้นแหละท่านเซนฯ

จนมาถึงหลวงพ่อเทียนท่านบรรยาย
สอนสติแบบง่ายง่ายให้ได้เห็น
ตอนแรกเพียงแปลกใจในประเด็น
พ้น "มี" "เป็น"เพียงพลิกมือได้หรือไร

ครั้นมาถึงช่วงหนึ่งของชีวิต
มันร้อนจิตดังไฟสุมรุมเข้าใส่
ทำสมาธิหวังหลบสงบใจ
แต่ไม่ไหวรวมไม่ได้ใจฟุ้งเกิน

จึงลองเคลื่อนมือไม้ตามกายดู
ระลึกรู้ รู้สึกตาม ไม่ขามเขิน
ท่านบอกให้ เพียง "รู้สึก" อย่าขาดเกิน
เราทำเพลินใจเริ่มนิ่งเลิกวิ่งวน

มาวันหนึ่งเดินเล่นอยู่ข้างบ้าน
เกิดคิดอ่านตอนไปมาหน้าถนน
เดินจงกรมเสียสิเจ้าเกลาจิตตน
หลวงพ่อเทียนท่านสอนคนให้รู้ตัว

ฉันรู้น้อย ก็รู้แต่ แค่"รู้สึก"
หากเรื่องลึก เคยชินเก่า เข้ามากลั้ว
ลมหายใจเข้าออกในนอกตัว
มาพันพัว อานาปานสติ ที่เคยทำ

พอ"รู้สึก"นึกใหม่ใจอยากเปลี่ยน
จะเอาแบบหลวงพ่อเทียนทุกย่างย่ำ
ตรงรอยต่อตรงนั้นเองบรรเลงธรรม
ลมหายใจเกิดดื่มด่ำล้ำทั้งกาย

พลันรู้สึกลึกซึ้งถึงชีวิต
เป็นหนึ่งเดียวกับมิ่งมิตรพืชสัตว์หลาย
ครั้นงุนงงสงสัยก็จางคลาย
ทิ้งรอยพรายบางอย่างไว้ให้เดินตาม

ปัจจุบันปฏิบัติสติปัฏฐาน
พบอาจารย์ท่านนำไปพ้นไหน่หนาม
ท่านชี้ทางแต่ตัวเราเฝ้าพยายาม
ตอบคำถามมาเสียยาว..ขอจบเอย.

Posted on BlogGang : 23 พฤษภาคม 2552