ผู้แต่ง: กัญญา พาณิชย์กุล · กัญญา ลีลาลัย · ฤดี เริงชัย

ดูตาฮูกสิ..
คล้ายตำหนิคล้ายอ้อนวอนคล้ายสอนสั่ง
คล้ายฉงนคล้ายสนใจคล้ายใคร่ฟัง
ว่าจะยั้งพวกมนุษย์หยุดอย่างไร

ด้วยทิวาราตรีมิเคยหยุด
พวกมนุษย์ล้างเผ่าพันธุ์กันยกใหญ่
สูญพงศ์พันธุ์นานามหาประลัย
แต่ไม่คิดล้างใจให้กับตน

มนุษย์ล้างกันและกันนั้นฮูกเห็น
มนุษย์เข่นทุกกทุกสิ่งยิ่งสับสน
เพราะมนุษย์กลับครวญหา...ค่าของคน
ลึกลงไปในกมล...ช่างลึกลับ

Posted on BlogGang : 03 สิงหาคม 2555