ดับเชื้อไฟโมหะอวิชชา

ดับเชื้อไฟโมหะอวิชชา

ผู้แต่ง: กัญญา พาณิชย์กุล · กัญญา ลีลาลัย · ฤดี เริงชัย

เราสวดมนต์ไหว้พระมนัสน้อม
เก็บดอกหอมนานามาวางด้วย
ฝนวันวานไม้ชื่นฉ่ำได้อำนวย
จิตจึงสวยสดใสใจประเทือง

หลังจากทำวัตรเช้าเข้ากระทู้
ตามอ่านดูด้วยยังอยากรู้มากเรื่อง
ถามใจตนก็ไม่โทษไม่โกรธเคือง
แต่ยังติดต่อเนื่องตามประเด็น

เพื่อจะวางท่าทีใหม่ให้ถูกต้อง
ตามครรลองชาวพุทธไม่สุดวิสัย
เปิดหนังสือธรรมะชำระใจ
อ่านหนังสือเล่มในของตนเอง

ไม่อาจร่วมโต้แย้งใครเพราะไม่รู้
เพียงตามดูกายจิตไม่พิศเพ่ง
รักษาศีลเคารพธรรมโดยยำเกรง
แสงธรรมเปล่งธรรมสำแดงแฝงทุกอณู

อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
สามัญญะลักษณาแสดงอยู่
รอสติเราเท่าทันอาจพลันรู้
ธรรมชาติย่อมเป็นครูทุกเวลา

ธรรมชาติน้อยใหญ่ในโลกนี้
ได้คลายคลี่มีเป็นเห็นต่อหน้า
ยามสัมพันธ์กับใครใช้เมตตา
ยามมองมายังตนต้องค้นตัว

คิดถึงกลอนสอนธรรมท่านพุทธทาส
อันงดงามประหลาดแถมเยาะยั่ว
ท่านสะกิดนักเรื่องเขลาอย่าเมามัว
รู้จักตัวละตนจึ่งพ้นภัย

คิดถึงกลอนสอนธรรมท่าน (ก.เขา) สวนหลวง
ซึ่งชี้ห้วงสงสารการแก้ไข
"ละทุกข์โทษโลภโกรธหลงปลงจากใจ
ดับเชื้อไฟโมหะอวิชชา"

คิดถึงคำสอนธรรมหลวงพ่อเทียน
ท่านชี้เวียนวงวัฏฏ์ถนัดหน้า
ตัวความคิดไม่ใช่ทุกข์เป็นธรรมดา
"เข้า"ใน"คิด" คืออวิชชา ท่านว่าไว้

เราสวดมนต์ไหว้พระมนัสน้อม
เก็บดอกหอมมะลิวางข้างพานใหญ่
กราบระลึกคุณพระรัตนตรัย
ด้วยกายใจตามรอยธรรมพลางย้ำตน

ขอเดินหน้าต่อไปไม่หลงขันธ์
ซึ่งพัวพันปิดทางสร้างมรรคผล
ขอหลุดจากสายกระแสแปรปรวนวน
โดยฝึกตนตามรอยบาทพระศาสดา

Posted on BlogGang : 12 พฤษภาคม 2552