ผู้แต่ง: กัญญา พาณิชย์กุล · กัญญา ลีลาลัย · ฤดี เริงชัย

ดอกหญ้า..
แหงนมองฟ้าคงเวิ้งว้างแสนกว้างใหญ่
ส่วนเหล่ามดแมลงดินอีกริ้นไร
ดอกและใบ หญ้าที่บัง ใหญ่จังเลย

โลกและดวงจันทร์..
ควงแขนกันโคจรไปไม่เอื้อนเอ่ย
รอบตนเองรอบตะวันอันคุ้นเคย
ไม่หวังเชยชมชอบขอบจักรวาล

เสงี่ยมหงิม ริมทางช้างเผือก ที่เลือกอยู่
ไม่อาจรู้เวหนมหาศาล
ส่วนมนุษย์เพื่อสนองความต้องการ
เกินกว่าขอบจักรวาล...ถึงปานนั้น

Posted on BlogGang : 24 กรกฎาคม 2555