ผู้แต่ง: กัญญา พาณิชย์กุล · กัญญา ลีลาลัย · ฤดี เริงชัย

.....แม้ชีวิตเหมือนเรือน้อยที่ลอยล่อง
มีคลื่นฟองหนุนเรือเพื่อลอยลิ่ว
แต่ใช่ไร้ทิศทางอย่างจะปลิว
อาจเพียงพริ้วใบเรือเพื่อลอยลม

.....มีแสงธรรมแห่งประทีปเป็นหางเสือ
มีเข็มทิศนำเรือโดยเหมาะสม
เรือชีวิตเห็นธรรมดาโดยปรารมภ์
ย่อมไม่จมล่มร้างกลางทะเล

.....กลับสัมผัสฟากฟ้าและผืนน้ำ
ซึ่งสาดซ้ำคราจรออกร่อนเร่
เวิ้งทะเลหัวใจไม่จำเจ
หินโสโครกนั้นแฝงเล่ห์อยู่ร่ำไป

.....ครั้นเลาะเรือผ่านได้ยกระดับ
จิตซึมซับพระธรรมล้ำไฉน
กลายเป็นการกระทำจากหัวใจ
สร้างนิสัยใหม่ใหม่ในชีวิต

.....เรือชีวิตลำน้อยคงลอยล่อง
คลื่นตีฟองเรือไร้รูปิดสนิท
เรือย่อมลอยเหนือน้ำอยู่เป็นนิจ
เหมือนกับจิตที่อบรมบ่มไว้ดี

.....เรือชีวิตลำน้อยไม่ลอยเลื่อน
ย่อมพาเราเข้าเยือนพุทธวิถี
พาผ่านพ้นอุปสรรค (โดย) มรรควิธี
ผ่านนทีข้ามถึงฝั่งดังใจปอง

Posted on BlogGang : 12 ตุลาคม 2552