เวลา-ไตรลักษณ์-ปฏิจจสมุปบาท

ผู้แต่ง: กัญญา พาณิชย์กุล · กัญญา ลีลาลัย · ฤดี เริงชัย

.................เวลา – ไตรลักษณ์ – ปฏิจจสมุปบาท

กาโล ฆะสติ ภูตานิ
ฟังดูสิฟังธรรมอันล้ำค่า
สะหัตเต เนวะ อัตตะนา
ท่านกล่าวว่าเวลากินสิ้นทั้งปวง

เวลาย่อมกลืนกินสรรพสัตว์
พร้อมกับกัดกินตนจนพ้นล่วง
สิ่งต่างต่างเคลื่อนกันไปให้ผลพวง
เหตุตามทวงผลก็เกิดกำเนิดมี

ธรรมดาเป็นไปในไตรลักษณ์
เกิดตามหลักเหตุปัจจัยในทุกที่
แล้วเกิดดับขับเคลื่อนในเดือนปี
สิ่งนั้นมีสิ่งนี้จึงถึงตามมา

คนอาจพร้อมยอมรับกับการเปลี่ยน
ยอมรับทุกข์หมุนเวียนเสมอหน้า
ยอมรับกฎบัญญัติอนัตตา
จนสามารถอุเบกขาสารพัน

แต่เวลาล่วงไปใครประมาท
ย่อมถูกบาดด้วยไตรลักษณ์เป็นหลักใหญ่
เห็นไตรลักษณ์แต่มองข้ามความเป็นไป
จึงได้แต่ทอดถอนใจยอมจำนน

แม้มองเห็นอะไรในไตรลักษณ์
อย่าข้ามหลักเหตุปัจจัยที่ให้ผล
ใช้ไตรลักษณ์วางปล่อยคอยฝึกตน
ใช้ปัญญาหาเหตุผลให้ตนรู้

ทุกข์ต้องรู้สมุทัยท่านให้ละ
ทุกขณะเกิดดับเห็นดังเป็นอยู่
ละแรงขับจากตัณหาไม่น่าดู
หันเหสู่นิโรธธรรมท่านแสดง

เจริญธรรมอริยมรรคมีองค์แปด
ดังรับแดดรุ่งอรุณสุนทรแสง
นิโรธ-แจ้ง มรรค-เจริญ หรือเกินแรง
ความเปลี่ยนแปลงย่อมเกิดได้ในใจเรา

มุ่งออกจากปฏิจจสมุปบาท
แห่งสายเกิด ภพ-ชาติ อันหมองเศร้า
สู่สายดับสายทางว่างและเบา
ตราบแทบเท่ามีลมปราณผ่านกายา

ยิ่งใกล้ถึงวันวิสาข์พาใจผ่อง
ยิ่งรินรองสดับธรรมอันล้ำค่า
บทกลอนนี้พลีพิสุทธิ์พุทธบูชา
พร้อมกราบมา ณ ที่นี้ ด้วยดวงใจ

Posted on BlogGang : 05 พฤษภาคม 2552