ผู้แต่ง: กัญญา พาณิชย์กุล · กัญญา ลีลาลัย · ฤดี เริงชัย

.......ฉันทำความเข้าใจในเรื่องน้ำ
จึงเห็นความสำคัญอันยิ่งใหญ่
สถานะของน้ำสามอย่างไซร้
คือของแข็ง ของเหลว ไหล และไอพา

........เมื่อเมฆฝนแปลงกายเป็นสายฝน
สิ่งปลอมปนต่างหลุดผลอยลอยถลา
เหลือแต่น้ำกลั่นพิสุทธิ์ผุดเกิดมา
สู่มหาสมุทรใหญ่ไล้แผ่นดิน

.......สรรพชีพร่วมดื่มใช้กับสายน้ำ
ซึ่งหมองคล้ำตามระดับซับสีกลิ่น
ครั้นตะวันสาดแสงมาเป็นอาจินต์
น้ำเป็นไอได้โบยบินอีกครั้งครา

.......ไอน้ำทิ้งมลทินสิ้นทั้งหมด
ปุยงามงดจึงก่อใหม่ได้หรรษา
แต่อากาศก็แปดเปื้อนเหมือนพสุธา
ฝนจากฟ้าจำละลายเป็นสายเย็น

.......น้ำนั้นทำหน้าที่ไปไม่ปริปาก
แม้ยุ่งยากเพราะคนไซร้ไม่แลเห็น
ธรรมชาติของน้ำตามที่เป็น
ประโยชน์ใหญ่แต่ก็เร้นซึ่งพลัง

.......คนทำลายดินฟ้าป่าและน้ำ
แต่โดยธรรม ธรรมชาติ คงเข้มขลัง
คนสร้างเมืองนิเวศใหม่ใส่ประดัง
น้ำก็พังไปได้ทะลายลง

.......ความเข้าใจเรื่องน้ำนั้นสำคัญมาก
การดูจากเฉพาะส่วนล้วนไหลหลง
มีประโยชน์โภชน์ผลปล้นตรงตรง
แต่น้ำคงเป็นน้ำอย่าย่ามใจ

.......น้ำซึมแทรกทั่วหล้ามหาสมุทร
ยังพิสุทธิ์ยังหลั่งรดโดยสดใหม่
เพราะน้ำมีแก่นแท้แน่กระไร
จึงนำคุณยิ่งใหญ่ให้แก่เรา

.......ขอเป็นน้ำโดยเห็นธรรมอันล้ำค่า
ด้วยเหตุว่าสลัดทิ้งสิ่งหมองเศร้า
แม้นต้องแบกโลกนี้ไว้มิใช่เบา
ก็ไม่เอามาผูกมัดอัตตาตน

.......ทำประโยชน์ทำไปไม่ปริปาก
เหมือนน้ำจากวัฏฏะละสับสน
โลกธรรมนั้นย่อมเป็นเช่นวังวน
วางจึงพ้น มลทิน สิ้นเหมือนน้ำ

.......ขอเป็นน้ำเพื่อดับไฟเพลิงพิโรธ
ใครขึ้งโกรธจุดไฟก็ให้ห้าม
ใครตอกลิ่มแยกแบ่งแต่งต่อตาม
ขอเป็นน้ำเพื่อหันหน้าเข้าหากัน

.......สภาวะโดยธรรม น้ำได้บอก
ผ่านระลอกมิรู้จบชาติภพนั่น
วัฏจักรของน้ำงดงามครัน
หากเรานั้นเข้าใจในน้ำเอย

……………….

เขียนเมื่อเช้า 24 มิถุนายน 2555

Posted on BlogGang : 24 มิถุนายน 2555