ผู้แต่ง: กัญญา พาณิชย์กุล · กัญญา ลีลาลัย · ฤดี เริงชัย

.....สมมุติเราพอใจในชีวิต
นี่จะปิดหนทางสร้างสรรค์ไหม
สมมุติเราหัวชนฝาฝ่าข้ามไป
เราอยากเปลี่ยนอะไรกระนั้นฤา

.....ที่จริงเรารวยแม้มีแค่ชีวิต
มีสมองตรองคิดมีเสียงสื่อ
เรามีขามีแขนมีสองมือ
เพราะชีวิตให้เราอื้อ..เกินใจพอ

.....เพียงชีวิตในสังคมไม่สมส่วน
ซึ่งยอดด้วนรากขาดอนาถหนอ
ผู้คนถูกพันธนาอย่างบ้าบอ
ส่วนใหญ่ก็ยอมรับไปกับมัน

.....สิ่งที่เห็นเป็นอยู่ย่อมรู้ได้
ความพอใจ, ไม่พอใจอะไรนั่น
ยังเป็นเพียงผิวเปลือกเลือกจำนรร
การยอมรับทั้งหมดนั้น นั่นจึงดี

.....ยอมรับทุกความเป็นไปอย่างใสนิ่ง
เผชิญหน้าทุกความจริงไม่วิ่งหนี
เปลี่ยนส่วนลึกจากดวงห้วงชีวี
แล้วเวลาทุกนาทีย่อมมีฤทธิ์

.....เป็นฤทธานุภาพอันซาบซ่าน
ก่อพลังสร้างและสานจากดวงจิต
ถักจากตนทอไปหากัลยาณมิตร
แล้วชีวิตย่อมสลัดตัดโซ่ตรวน

Posted on BlogGang : 26 ตุลาคม 2552