วิสาขบูชารำลึก "ธรรมะและพระธรณี"
ผู้แต่ง: กัญญา พาณิชย์กุล · กัญญา ลีลาลัย · ฤดี เริงชัย
เมื่อวันที่ 6 พฤษภาคม 2552 ดิฉันไปทำบุญที่สนามหลวงในงานสัปดาห์ส่งเสริมพระพุทธศาสนา
วิสาขบูชารำลึก ได้พบเรื่องที่ทำให้ได้เปรียบเทียบในการทำบุญคล้ายกันสองครั้ง
ลองอ่านดูนะคะ
วิสาขบูชารำลึก
วันนี้ไปทำบุญสุนทรธรรม
เริ่มจากนำซองเงินไปไถ่ชีพสัตว์
แล้วเดินทางร่วมบุญใหญ่ไม่ใช่วัด
โดยเลาะลัดสนามหลวงดวงใจปอง
เวียนเทียนรอบพระบรมสารีริกธาตุ
เดินเที่ยวงานสำราญสะอาดและผุดผ่อง
เที่ยวชมเพลินนิทรรศการอ่านและมอง
บริจาคเงินลงกล่องตามต้องใจ
จนมาถึงร้านหนังสือแวะซื้ออ่าน
โดยสำราญหนังสือธรรมล้ำสมัย
หลากสำนักเลือกซื้อเอาขัดเกลาใจ
เดินมาไกลชักเหน็ดเหนื่อยเริ่มเฉื่อยชา
พระภิกษุรูปหนึ่งซึ่งยังอ่อน
สะพายย่ามไหล่คอนสู้เลือกหา
ฉันพินิจที่หนังสือท่านถือมา
ก็เห็นว่าล้วนหลักธรรมพุทธองค์
จึงเรียกขาน “หยุดก่อนพระคุณเจ้า”
“อย่าเพิ่งเอาปัจจัยให้เงินส่ง”
“ขอดิฉันซื้อถวายโดยใจตรง”
ท่านหยุดลงทันทีสงบงาม
ซื้อหนังสือประเคนท่านเบิกบานจิต
ท่านขัดติดเล็กน้อยคล้ายครั่นขาม
แล้วเอ่ยปาก “เจริญพร”ก่อนพูดตาม
มือวางย่ามรับประเคนเป็นเรื่องราว
“ขอบคุณ คุณโยม ขอให้เจริญ”
เราไหว้เพลินเป็นนานท่านย่างก้าว
พระบวชใหม่ใส่ใจธรรมนำเรื่องราว
พระศาสนาย่อมยืนยาวและร่มเย็น
หลายปีก่อนเคยทำบุญคล้ายเช่นนี้
ต่างกันที่เป็นหลวงตาคราพบเห็น
ต่างกันที่ได้ฟังธรรมนำร่มเย็น
ท่ามกลางฝนที่กระเซ็นซัดสาดมา
ครั้งนั้นอิ่มในธรรมอย่างล้ำลึก
ครั้งนี้นึกนิยมในไม่กังขา
แม้ไม่มีบาลีอนุโมทนา
แต่ก็มองออกว่าท่านสืบธรรม
6 พ.ค. 2552
ธรรมะและพระธรณี
วันนี้มีเหตุประหลาดคาดไม่ถึง
ได้หลักธรรมหลักหนึ่งซึ่งซึ่งหน้า
ออกจากปากพระคุณเจ้าคราวหลวงตา
ซึ่งไปงานพระพุทธศาสนาเหมือนกับเรา
เราเที่ยวเดินหาซื้อหนังสืออ่าน
ติดฝนนานในร้านหนึ่งจึงเฉาเฉา
ฝนตกซ่าไม่น่าเชื่อเหลือจะเดา
เพราะเลือกเอาไว้หมดแล้วจึงแกร่วคอย
มีหลวงตาท่านหนึ่งซึ่งติดฝน
เห็นเราค้นหนังสือหาหน้าละห้อย
จึงเอ่ยชวนดูเทปบ้างเราจึงพลอย
เดินตามต้อยไปดูบ้างอย่างเกรงใจ
ท่านบอกว่าท่านซื้อไปใช้ศึกษา
เห็นเราหาหนังสือธรรมแนะนำให้
แต่เรามีหนังสือแล้วจึงนิ่งไป
คิดขึ้นได้ถวายท่านเป็นการดี
จึงซื้อเทปถวายท่านตรงนั้นเลย
ฉันถามเอ่ยจะประเคนเช่นไรนี่
ท่านใช้หนังสือรับประเคนเป็นพิธี
สวดบาลีอนุโมทนาพาอิ่มบุญ
สายฝนคงไหลพรากจากฟากฟ้า
ท่านบอกว่ามีอะไรให้คิดครุ่น
สิ่งสำคัญยิ่งเหลือเกื้อการุณ
ของตัวคุณอยู่ที่ไหนให้บอกที
“ที่ตัวเราที่จิตใจใช่ไหมคะ”
“โยมฟังนะ แม่ต่างหาก ดูจากนี่
แม่ที่ว่าคือแม่พระธรณี
แม้ฝนนี้มาจากไหนแม่ให้มา
แต่ละวันหมั่นคิดถึงซึ่งคุณแม่
ท่านดูแลทุกข์โศกทั้งโลกหล้า
ให้กำเนิดสารพัดปวงสัตตา
ทั้งบิดรมารดาและตัวเรา
ทุกฝีเท้าเราก้าวไปในร่างแม่
นับเกิดแก่เจ็บตายสลายเน่า
มาจากดินไปสู่ดินสิ้นมัวเมา
โยมจงเอาไปคิดพินิจดู"
"ธาตุทั้งสี่ที่โยมเห็นเป็นไปนั้น
แท้จริงผันแปรปรวนล้วนเป็นอยู่
แม้กระทั่งธาตุ “ที่ว่าง”และธาตุ “รู้”
โยมจงดูจงพินิจพิจารณา"
ท่านโยงใยไปยังกฎธรรมชาติ
ฉันรู้สึกได้ฟังปราชญ์ไขปัญหา
กระจ่างใจอิ่มล้ำในธรรมมา
จึงกราบท่านอีกคราสาธุธรรม
ธรรมชาติโยงใยยิ่งใหญ่นัก
ยิ่งตระหนักยิ่งเห็นค่าอยู่รายร่ำ
แต่ก่อนเพียงแผ่เมตตาอยู่ประจำ
ต่อไปนี้จะขอย้ำรำลึกคุณ
แม้หลวงตากล่าวจากดินกินความหมาย
คลุมถึงธรรมหลากหลายซึ่งว่ายหมุน
“นิยาม 5”ผ่านธรณีที่การุณ
รสพระธรรมจึงล้ำกรุ่นกำซาบใจ
ระลึกคุณพระธรรมล้ำเลอค่า
ระลึกพุทธปัญญาจะหาไหน
“พระพุทธองค์เคารพธรรมจงจำไว้”
เราเห็นพระรัตนตรัยในบัดดล
เราจึงกราบงามงามครบสามครั้ง
ในภวังค์ผ่องใสไม่สับสน
พุทธ์-ธรรม-สงฆ์ ปีติก่อต่อกมล
ขอบคุณฝนที่ช่วยให้ได้ฟังธรรม
16 พ.ค. 2548
หมายเหตุ:
เรื่องหลังนี้เกิดเมื่อสี่ปีก่อน ตอนนั้นติดฝนอยู่ที่ร้านสุขภาพใจ
หลวงตาท่านแนะให้ดิฉันซื้อซีดีบันทึกภาพพิธีปลงศพท่านอาจารย์พุทธทาส แต่ท่านเรียกว่าเทป ดิฉันจึงเรียกตามท่านไปด้วย
แต่ดิฉันมีหนังสืออยู่แล้ว จึงขอซื้อถวายท่าน คนขายรีบบอกว่า
“ท่านซื้อไปแล้ว จะเอาไปทำอะไรอีก” ดิฉันไม่สนใจคนขาย เพราะคิดว่า
ถ้าท่านเห็นคุณค่า ท่านต้องมีวิธีนำไปทำประโยชน์ได้แน่
จึงซื้อถวายท่าน ท่านก็รับประเคนตรงนั้น แต่ยังติดฝนต่อ
และท่ามกลางฝนตกหนักนั้น ท่านได้แสดงธรรม
ซึ่งรำลึกแล้ว ดิฉันยังซาบซึ้งถึงทุกวันนี้
Posted on BlogGang : 07 พฤษภาคม 2552
